HAPPY NEW YEAR!

Sawadeekaaaaaaaa,

Daar zijn we weer! En ook alweer de laatste keer met zijn 3-en, want Floor vliegt morgen al weer naar huis..:( Dit hebben we ons de laatste weken tijdens het stappen al een aantal keren beseft, tranen all over! Dus vandaag genieten we nog even extra van ons samenzijn, de parelwitte stranden, het kristalheldere water en de buckets in het Zuiden van Thailand.

Voordat we daarover vertellen hebben jullie eerst Cambodja en Bangkok nog van ons tegoed. Wat ons meteen opviel aan Cambodja was de armoede en het idee dat we terug in de tijd waren gegaan. Kinderen zonder kleren, zandwegen, mensen die karren duwen, benzine wordt verkocht in colaflessen langs de weg, overal dieren langs de weg etc. We hebben onze ogen uitgekeken in de bus. Wat een verschil met Vietnam! Met een klein beetje een angstig voorgevoel gingen we naar de eerste GROTE stad; Pnomh Penh. Gelukkig bleek het inderdaad een grote stad te zijn. Een stad waar we vooral culturele bezoekjes zouden afleggen, aangezien hier de killingfields en de bijbehorende gevangenis te vinden zijn. Cambodja heeft een hele heftige geschiedenis; van 1975 tot 1979 regeerde Pol Pot. Hij wilde van Cambodja een zelfvoorzienend land maken. Hiervoor had hij alleen agrariers nodig. Onder zijn regime zijn dus alle stadsmensen en slimme mensen (een bril dragen of een vreemde taal spreken was al genoeg) uitgemoord. In totaal zijn 2 miljoen Cambodjanen, door hun eigen landgenoten, gevangen genomen en op brute wijze vermoord.
Hoe cru dit ook is, een bezoekje aan deze plekken hoort erbij als je in Cambodja bent. Wij begonnen bij de gevangenis, S-21, waar de mensen gevangen werden genomen alvorens ze naar de Killing Fields werden gebracht, waar ze op brute wijze werden vermoord (kogels waren te duur..). Dit is 1 van de 300 massagraven in Cambodja. Dit heeft echt indruk op ons gemaakt en is eigenlijk niet in woorden te beschrijven. Hele heftige verhalen, die extra hard binnenkwamen omdat iedereen een headphone kreeg met een audiotour in zijn eigen taal (dit zorgde er tevens voor dat iedereen hier in stilte rondliep, zodat er ondanks de gruwelijkheden toch een vredige sfeer heerste). Door deze bezoekjes begrepen we het land wel echt veel beter. We hebben zoveel respect voor hoe de mensen hiermee omgaan en vol overgave hun land weer proberen op te bouwen. We kunnen Cambodjanen alleen maar omschrijven als heel vriendelijk en gastvrij. Overigens zijn ze soms ook een beetje gek, want parkeren doen ze hier wel op een erg bijzondere manier! Nina en Floor zaten op een bankje en zagen twee mensen in een geparkeerde auto stappen. De auto stond gewoon in een parkeervak, maar achter de auto stond, haaks erop, een andere auto dubbel geparkeerd. De twee mensen stapten echter onbezorgd in de auto. Nina en Floor waren erg benieuwd hoe dit ging aflopen en keken geamuseerd toe. Maar hé, dit is Azië, dus geen probleem! De parkeerwachter kwam eraan en begon fanatiek de auto aan de kant te duwen. Dubbel parkeren is hier dus geen probleem zolang je de handrem maar niet gebruikt.

Na Pnomh Penh vervolgden we onze reis naar Kampot, een klein plaatsje dat bekend staat om zijn pepervelden. Hier zijn we dan ook naartoe gegaan. Leuk om te zien! Hoewel de pooltafel interessanter was. Beetje jammer dat Floortje en Floor dik ingemaakt werden door de locals.. Na dit rustige begin in Cambodja, was het dan eindelijk tijd voor een verjaardagsweekje in SIHANOUKVILLE! Met een mini busje ernaar toe, en gelukkig hadden we de beste plekken; recht achter de chauffeur. Vooral heel chill voor Floor, aangezien ze haar benen nu over de handrem kon leggen. Dit was dan ook de reden dat ze er, na een korte stop, achterkwam dat de chauffeur de auto nog op de handrem had staan, terwijl we iets van (pak ’m beet) 80 km per uur reden... Na een lachbui en een gesprek hoe we dit het beste konden zeggen zonder de beste man te kwetsen, besloot Floor in te grijpen. ‘Uuuh sir, uhm, look, uuh your.. SHIT, wat is het engelse woord voor handrem??’ Gelukkig snapte de man het redelijk snel en kon hij er ook om lachen (waarschijnlijk was het busje zo oud dat de handrem niet eens verschil maakte haha) en kwamen we veilig in Sihanoukville aan.
Wat een fantastische week; stappen, buckets, lachgas, boozecruise, taart, katers op het strand, slingers, cadeautjes, en meer weten we eigenlijk niet meer ;) Nee zonder gekkigheid, dit was echt de beste plek om de verjaardagen van Floor en Nina te vieren! Op het strand werd je hier trouwens doodgegooid met kids die armbandjes verkopen (ja echt, kids..). Hoewel super zielig, waren er wel echt grappige kindjes met de leukste verkooptrucjes; rock-paper-scissors, pinky swear en de beste one-liner ooit: open your heart, open your wallet. Verder was Sihanoukville ook de plek waar Floor haar kraan-debuut heeft gemaakt. Naast elke wc zit een kraantje, waar Aziaten hun kont mee schoonspoelen (de riolering kan hier geen wc papier aan). No way dat wij dit ooit gaan gebruiken! Dachten we dan.. tja er zijn niet altijd chopsticks voor handen.

Na deze feestweek was het tijd voor detoxen, en wel op een bounty eiland; hello Koh Rong! Een eilandje met parelwitte stranden, superblauw water, het mooiste strand ooit (Long Beach, te bereiken door een uurtje flink door de jungle te hiken in de snikhete zon en inclusief sssssslangen), slippers waren niet nodig want alles was direct aan het strand, mooie zonsondergang, ratten in de kamer (gelukkig liepen ze elke keer dezelfde route dus waren ze na enkele uren (bijna) niet meer eng) en midden in de nacht ZWEMMEN MET PLANKTON. Plankton zijn kleine beestjes die leven in de zee en ‘ s nachts gaan gloeien wanneer het water beweegt. Dit leek ons wel wat, dus na een aantal drankjes hebben wij een verlaten plekje opgezocht om dit te ervaren. Beeld je in; een hemel met duizenden sterren, een pikzwarte zee en wij zelf die volledig lichtgaven zodra we gingen zwemmen. Een ware tinkerbell transformatie!
Overigens is na vier maanden Azië de angst voor beesten bij Floortje nog niet helemaal weg; Floor en Floortje stonden te kletsen in de zee, toen Floor ineens iets op zich voelde vallen en ietwat paniekerig aan Floortje vroeg wat dit was. Floortje begon hierop kei hard te rennen en liet Floor helemaal alleen achter met het idee dat ze een krokodil op haar rug had. Na tien keer roepen dat Floortje dit echt niet kon maken en terug moest komen, kwam onze heldin op sokken dan toch terug om Floor te bevrijden van dit monster. Na tien keer geslagen te zijn door Floortje hebben ze het voor elkaar gekregen om op wonderbaarlijke wijze het shirt uit te krijgen zonder ten prooi te vallen aan dit vreselijke beest. Uiteindelijk heeft Floor haar shirt in de zee gegooid en er een aantal keren mee rondgeslingerd totdat het kleverige beest eindelijk los liet en ze er achter kwamen dat het maar 'gewoon' een kakkerlak was..

Onze volgende bestemming was Siem Reap waar we met de hotelbus heen gingen. Deze bus houdt in dat je met z'n tweeën in een knus hokje in een mini bedje ligt (hotel is dus ietwat overdreven). Wat een beetje vervelend is, want wij zijn natuurlijk met z'n drieën.. Na eerlijk lootjes getrokken te hebben bleek Floortje degene te zijn die een spannende nacht tegemoet ging.. Gelukkig bleek er gewoon een aardig meisje naast haar te liggen en geen engerd waar Floor en Nina stiekem een beetje op hadden gehoopt hehe. Het slapen ging prima, zeker gezien het feit dat we ' s nachts werden opgeschrikt door hard getoeter, gerem, een klap, een hobbel en vervolgens de locals die in koor 'oeeeh' riepen. Het was duidelijk dat we iets hadden aangereden, wat weten we nog steeds niet en willen we eigenlijk ook niet weten.

Siem Reap was relatief gezien eigenlijk een hele westerse stad. We verbleven hier in een chill hostel met zwembad en daar hebben we dan ook de nodige uurtjes doorgebracht. Dit verdienden we ook wel, we zijn namelijk een keer om 4.30u opgestaan om naar de tempels van Angkor te gaan met als hoogtepunt natuurlijk Angkor Wat bij zonsopgang. Wij waren niet de enige met dit idee en zo stonden we tussen honderden toeristen (voornamelijk Chinezen en Japanners natuurlijk) naar de zonsopgang te kijken. Iedereen probeert dit zo goed mogelijk vast te leggen en dat kan nog wel eens wat irritaties opleveren.. Vooral een Japanse opa kon het niet zo waarderen dat wij even op 'zijn' steen gingen staan, wij hebben toen natuurlijk extra lang de tijd genomen om eens even een paar mooie kiekjes te schieten!
Het is gebruikelijk om een tuktuk te regelen voor de hele dag om zo alle tempels te bekijken, onze tuktukdriver was een leuke toevoeging aan de dag, we hebben hard kunnen lachen om zijn veelvuldige gebruik van het woord actually in ongeveer elke zin en om het feit dat hij zes vriendinnetjes beweerde te hebben. Tussen het bekijken van de tempels door hebben wij dus lekker kunnen discussiëren over welke van de zes hij moest kiezen. Heerlijk dagje! De avonden in Siem Reap hebben we doorgebracht in de pubstreet waar eigenlijk maar twee kroegen zijn die met elkaar strijden, de hele menigte verplaatst zich dus om de 5 minuten van de ene naar de andere kant van de straat. De kroeg met de enorm lenige macarena dansende ladyboys won natuurlijk, wat kunnen die dansen zeg!

Na deze geweldige tijd in het prachtige Cambodja was het tijd om terug te keren naar Thailand, met als eerste bestemming Bangkok baby! We waren een beetje bang voor de overweldigende drukte van deze stad, maar dit viel echt reuze mee! We zijn natuurlijk ondertussen ook al doorgewinterde backpackers;). Wat een FANTASTISCHE stad! De eerste dag moesten we echter eerst wat regelen. We hadden namelijk een ticket naar het zuiden geboekt en al betaald, maar hier niets meer van gehoord.. Op zoek naar het kantoor dus! Het was al een hele opgave om een taxi te vinden naar de toren waarin het kantoor zich bevond. Nadat 6 taxichauffeurs ons hadden uitgelachen omdat we met de meter wilde rijden (zie feitjes) en we ongeveer een half uur rond te toren hebben gelopen op zoek naar de ingang, bleek het kantoor in een mega chique hotel te zitten! Medewerkers die eruit zagen als lakeien, goude liften, een zwembad op het dak en geweldige uitzichten; hier hebben we natuurlijk wel even wat selfies gemaakt! Na een uur (ja serieus) rond te hebben gelopen in dit hotel, vonden we het kantoor en kregen we de tickets alsnog. Mission accomplished!

Verder hebben we in Bangkok een kookcursus gedaan, tempels bekeken, gefeest op Khao San Road, schorpioenen gegeten (na het aftellen namen Floor en Nina voorzichtig een mini hapje terwijl Floortje ondertussen de hele schorpioen naar binnen schrokte. Jammie, net chips!) en een fietstour gedaan. Deze fietstour hebben we nog bijna gemist. Al ietwat aan de late kant (hehe) besloten we maar een taxi te nemen. Dit bleek echter een totale flop! Het bleek dat er demonstraties waren en we stonden dus muurvast. Bij elke vrije meter trok de chauffeur echter fanatiek op. Dit in combinatie met een airco die niet aan stond, zorgde ervoor dat we na een halfuur kotsmisselijk besloten om toch maar te gaan lopen. Een heel goed idee bleek dit echter ook niet te zijn aangezien we tussen de enorme rollen prikkeldraad en gewapende mannen met sjaaltjes voor hun mond belandden, oepsie.. Een uur te laat maar nog wel heelhuids kwamen we uiteindelijk aan bij de fietstour! Hier bleken ze zo aardig om ons nog naar de rest van de groep te brengen en hebben we een hele leuke dag gehad!

Bangkok is tevens de stad waar wij onze inmiddels favoriete snack van de 7 eleven (klein supermarktje die je op elke hoek van de straat vindt)ontdekt hebben; de tosti! Na 4 maanden rijst en noodles durfden we het aan om deze nogal chemische en vies uitziende tosti te proberen. Dit was een van de beste beslissingen van onze reis; de tostiteller staat inmiddels op oneindig!

Na Bangkok gingen we naar het zuiden! Hier zijn we op 3 verschillende eilanden (Koh Phangan, Koh Tao en Koh Phi Phi) geweest. Ons leven bestond vooral uit op het strand liggen en 's avonds feesten; dit hadden we natuurlijk wel verdiend na 4 zware maanden reizen! We hebben super veel leuke mensen ontmoet, fantastische feestjes meegemaakt, veel buckets gedronken, meerdere keren een pubcrawl gedaan en onszelf fanatiek volgekliederd met de fluoriserende bodypaint voor de full moon party! Het enige nadeel hiervan was dat onze bucket halverwege het verven als kwastenpot eindigde.. Verder hebben we op Koh Phangan het Thaise nieuwjaar gevierd. Dit vieren ze door een hele dag lang mensen nat te gooien zodat je schoon het nieuwe jaar in kan. Overal mensen langs de kant van de weg, tonnen met water, kinderen met waterpistolen, wij met waterpistolen, ijskoud water, warm water, zeep, trucks volgeladen met water gooiende mensen; wat een geweldige manier om nieuwjaar te vieren! Gelukkig had Nina het watertasje deze keer wel goed dicht en hoefden we het geld nu niet te drogen aan het einde van de dag!

Tussen het feesten op de eilanden door hebben we ook een paar dagen op Railey Bay doorgebracht met de ouders van Nina. Super leuk om hen hier te zien, we hebben gezellig met z'n allen gegeten, drankjes gedaan en even goed bijgekletst (al hebben ze onze verhalen waarschijnlijk nog niet goed gehoord omdat we alledrie nogal enthousiast door elkaar heen tetterden).

Bij dezen ook weer de feitjes:

- Na het kakkerlakkenavontuur in Koh Rong besloot Floor een goede daad te verrichten voor de kakkerlakkengemeenschap. Toen ze een kakkerlak hulpeloos op zijn rug zag liggen besloot ze hem uit zijn lijden te verlossen door hem met haar slipper om te draaien. Helaas had ze niet geleerd van het vorige akkefietje met de kakkerlak en was ze even vergeten dat kakkerlakken zich nogal stevig vastbijten. Met geen mogelijkheid kreeg ze deze kakkerlak van haar slipper en na een paar mislukte pogingen schoot een schattig Thais jongetje haar te hulp en verloste haar van deze kakkerlak.
- In de categorie 'we (of eigenlijk Nina) zijn weer iets kwijt' was deze keer onze gezamenlijke portemonnee aan de beurt. Deze was namelijk na een avondje stappen spoorloos.. Wat we wel zeker wisten was dat hij ergens in het hostel moest zijn. Nina en Floor hadden namelijk een van onze roomies gesmeekt om onze favoriete nachtsnack (de inmiddels welbekende 7 eleven tosti) te halen en de 20 baht (veel te weinig natuurlijk) die hij van ons meekreeg, kwam uit die portemonnee. Maar na een grote, niet zo succesvolle zoekactie (na 5 minuten zoeken: 'er kan toch niet veel in zitten, laat maar..') besloten we gewoon een nieuwe pot te maken. Toen Nina op onze laatste ochtend nog even een snelle check deed, kwam daar onze goede oude pot tevoorschijn! Pfieuw wat een opluchting, stel je voor dat we die 5 euro hadden moeten missen, dat zijn toch maar liefst 10 tosti's! Hij bleek al die tijd tussen de chipszakken en tostiverpakkingen naast haar bed te hebben gelegen..
-In Bangkok rijden, naast de tuktuks, ook taxi's met heel groot op het dak 'taximeter'. Een keertje niet afdingen was voor ons de hemel op aarde (en meter is goedkoper!), dus vol goede moed stapten we op de eerste taxi af. Helaas kwamen we van de koude kermis thuis.. Het kostte ons tien pogingen om eindelijk een taxi te vinden die ook daadwerkelijk op de meter wilde rijden. Raar! We snappen het nog steeds niet.. Geef ons dus maar gewoon zo'n oude vertrouwde tuktuk!
- In Bangkok zijn we naar een winkelcentrum geweest waar ze tot ons genoegen een Zara, H&M en Forever21 hadden. Gillend renden we de winkel in totdat we de prijskaartjes zagen.. Duurder dan in Nederland! WAT?!!! Huilend liepen we weer naar buiten..
- We zijn inmiddel lucky reizigers zonder hoofdletter 'L' want in Koh Phangan hebben Floor en Floortje bedbugs gekregen. Ondanks dat de eigenaar van het hostel beweerde dat het waarschijnlijk een mosquito was die 100 keer had geprikt, zijn we toch maar naar de apotheek gegaan voor een zalfje.. Overigens is Floortje gisteren ook een dagje ziek geweest, gelukkig knapt ze nu weer op!
- Op de eilanden zitten op bepaalde plekken ook aapjes. Super leuk om ze te zien maar nadat een aapje Floortje aanviel en nog een paar agressieve ontmoetingen, lopen we nu met een boog om ze heen. Al blijven ze soms toch nog wel schattig!
- In Siem Reap hebben we een uur in een ECHTE(!) supermarkt rondgelopen en ons keer op keer verbaasd over alle spullen die ze daar hadden. Wat het zien van een pak spagetti en een pot pastasaus al met je kan doen! Helaas hadden we geen kookstel dus hebben we genoten van een heerlijk stokbroodje met pindakaas!
- Er zit hier extreem weinig in verpakkingen. Telkens als we denken een enorme zak chips te hebben, blijkt er maar een bodempje in te zitten. Dus kopen we er nu maar gewoon drie!
- Floor loopt al 2 maanden op mannenslippers. Haar (net nieuwe) slippers waren gestolen tijdens de boozecruise en er waren mannelijke slippers voor in de plaats gezet. Gelukkig moet je hier overal je slippers uit doen voor je naar binnen gaat, dus de hoop dat Floor haar slippers terug vindt is zeker nog niet verloren!

Tot slot willen we jullie nog een aantal statistieken mededelen over onze reis tot nu toe. We hebben namelijk in totaal al 8535 km afgelegd in 31 ritjes met bus, boot of dingen met vier wielen waar eigenlijk geen naam aan gegeven mag worden. Onze beddenteller staat op 34 en zoals we al zeiden zijn we de tel van de tostiteller inmiddels kwijt geraakt.. Overigens hebben we ook nog geen enkele keer Westers gegeten 's avonds!

Dit was het laatste verhaaltje met zijn drieen, want morgen splitsen we op :( Floor gaat naar huis en Nina en Floortje naar Maleisie en Indonesie. We hebben een fantastische tijd gehad samen en een mooie herinnering die we ons hele leven niet meer zullen vergeten. De mensen die ons op het begin vertelden dat 3 meiden die samen reizen ECHT geen goed idee was, hebben wij mooi het tegendeel bewezen. 3 IS EEN GOUDEN AANTAL!

Byeeeee xoxoxoxo